این مقاله با همکاری جناب آقای دکتر محمد سبحانی به ثمر نشسته است.
چکیده
انتقال اندیشه های علمی و فلسفی کشورهای تازه فتح شده به میان مسلمانان، دگرگونی حکومت اموی به عباسی، پیدایش عقاید مختلف کلامی در میان مردم مسلمان، همچنین انتشار علوم اسلامی همچون تفسیر، فقه، حدیث، کلام، جدل و... شرایطی را فراهم کرد که امام صادق علیه السلام بنا به وظیفه شرعی خود در تبیین اسلام ناب محمدی و علوی شیوه شاگردپروری را انتخاب نمود؛ که لازم است چرایی، مبانی و مصادیق مهم آن مورد بررسی قرار گیرد. بر این اساس در این نوشتار پس از ذکر اهمیت مساله و معرفی مختصر شخصیت علمی امام صادق علیه السلام، دلیل انتخاب شیوه شاگردپروری توسط امام مورد کنکاش قرار گرفته و با ذکر گوشه هایی از فضای فرهنگی اجتماعی و سیاسی عصر امام، مبانی تربیتی امام تبیین شده و نمونه هایی از شاگردان خاص حضرت در حوزه های مختلف علمی به طور اجمال معرفی شده است که می توان از هشام بن حکم، جابر بن یزید جعفی، مومن طاق، زرارة بن اعین، ابان بن تغلب، مفضل بن عمر، جابر بن حیان، ابو حمزه ثمالی و علی بن یقطین نام برد.
واژگان کلیدی: امام صادق علیه السلام، شاگردپروری، علوم، مبانی تربیت، شرایط فرهنگی قرن دوم، شاگردان خاص
مقاله جزء مقالات برگزیده نخستین همایش بین المللی اهل بیت علیهم السلام و تولید علم در سال 1394 بود.
دانلود متن کامل مقاله «امام صادق علیه السلام و تربیت شاگردان برجسته علمی در حوزه های مختلف»
