الف: اکراین دارای سلاح های پیشرفته ای بوده که با بازیگری قدرتهای جهانی – که خود دارای موشک و بمب اتمی و ... بودند و هستند- با دست خود به نابودی آنها کمک کرد. شبیه همین کاری که در عراق و لیبی کردند و بعد هم حکومت را سرنگون کردند و بدبختی برای مردم باقی گذاشتند؛ با این که عقل حکم می کند سلاح را برای دفاع از خود زمین نگذارند، وجود سلاح همیشه برای حمله نیست بلکه گاهی برای ترساندن دشمن است؛ وَأَعِدُّواْ لَهُم مَّا اسْتَطَعْتُم مِّن قُوَّةٍ وَمِن رِّبَاطِ الْخَیْلِ تُرْهِبُونَ بِهِ عَدْوَّ اللّهِ وَعَدُوَّکُمْ وَآخَرِینَ مِن دُونِهِمْ لاَ تَعْلَمُونَهُمُ اللّهُ یَعْلَمُهُمْ (انفال: 60)؛ و هر چه در توان دارید از نیرو و اسبهاى آماده بسیج کنید تا با این [تدارکات] دشمن خدا و دشمن خودتان و [دشمنان] دیگرى را جز ایشان که شما نمى شناسیدشان و خدا آنان را مى شناسد بترسانید.
ب: راه پیروزی بر یک ملت، ایجاد تفرقه است، این کار نیز به خوبی در اکراین انجام گرفت و اختلاف میان مردم به طرق مختلف به حداکثر رسید و تفرقه ای حاکم شد که صلابت از دست رفت: وَلاَ تَنَازَعُواْ فَتَفْشَلُواْ وَتَذْهَبَ رِیحُکُمْ؛ (انفال: 46)؛ و با هم نزاع مکنید که سست شوید و مهابت شما از بین برود.
ج: یکی دیگر از راه های تسلط بر مردم، روی کار آوردن افراد بی لیاقت بر مسند قدرت است، آنچه در اکران بر سر کار است بازیگر تئاتری است که خبری از سیاست و ... ندارد؛ ولی دشمنان برای اکراین قانونی نوشتند که هر کسی با کسب رای بالا می تواند رئیس جمهور شود. با این که باید به توانایی های علمی و قدرت اجرایی مسئول مملکت توجه شود: قَالَ اجْعَلْنِی عَلَى خَزَآئِنِ الأَرْضِ إِنِّی حَفِیظٌ عَلِیمٌ (یوسف: 55)؛ گفت مرا بر خزانه هاى این سرزمین بگمار که من نگهبانى دانا هستم.
د: تکیه بر دیگران و اعتماد بر آنها ، بارزترین مسئله ای است که در این روزها از سوی سران اوکراین می بینیم، دشمن حمله کرده است و بخشی از خاک آنها را گرفته است و بیم آن می رود که در چند روز آینده، کل کشور را بگیرد و رئیس جمهور کشور با مردم سخن می گوید که در خانه های خود بمانید که من با نخست وزیر انگلیس و رئیس جمهور آمریکا تلفنی صحبت کرده ام! این بار گفتگوی تلفنی آنها تضمین است. (یاد فتحعلی شاه قاجار افتادم ولی به نظرم فتحعلی شاه قاجار از این ها بهتر بود، حداقل او می گفت که در نزدیکی پایتخت با آنها می جنگیم! ولی آنهایی که امضای توافق مینسک و ... و تماس تلفنی فلانی و ... را تضمین می دانند به بیگانه دلبسته اند).
ه: جهان بر محور قدرت می چرخد و برای این که بتوان با خیال راحت در آن زندگی کرد، باید قدرتمند بود، روزی آمریکا بر افغانستان حمله می کند و روزی دیگر بر عراق یا لیبی. امروز هم نوبت روسیه بود تا بر اوکراین حمله کند، و شاید فردا نوبت چین باشد که بر تایوان حمله کند. سیاست حمله همه اینها نیز تقریبا یکسان است و کلیات یکسانی دارد، توجیه حمله هم، ایجاد امنیت است. برای این که در این جهان سربلند باشیم باید قوی باشیم، در همه جهات.
و: فریاد وااسفا از کل دنیا (و حتی برخی از سیایسیون و جناح های داخلی کشور) بلند است که مردم مظلوم اوکران قربانی شدند و انسانیت از دست رفت، بیانیه و پیام و ... به طور مستمر فرا می رسد، تحریم های اتحادیه اروپا و امریکا بر متجاوزان فورا برقرار می شود، دهها جلسه برگزار می شود، شورای امنیت جلسه تشکیل می دهد و .... ولی کسی بر ملت مظلوم و بی دفاع یمن از این تحریم ها و جلسات تشکیل ندادند، شاید رنگ خون کودکان یمن سرخ بود و رنگ خون مردم اوکراین قرمز!
ز: دشمن چقدر با حوصله برنامه ریزی می کند تا بتواند چیره شود، در مورد ایران نیز خیلی برنامه ریزی کردند، خیلی هم نفوذ کردند و پیشرفت کردند، انرژی هسته ای را محدود کردند و در برخی صنایع حساس با تحقیر ملت، بتون ریختند، حتی یکی از پیشکسوتان انقلاب نیز که در استخر به دیار باقی شتافت (!) در اواخر عمرشان، دنیای کنونی را دنیای موشک نمی دانستند بلکه دنیای گفتگو می دانستند و حتی پیش بینی می کردند در دوره دوم ریاست جمهوری آقایی به نام حسن روحانی، این امر مهم محقق شود. عمر ایشان کفاف نکرد تا نابودی این دکترین خود را ببینند ولی دوستانشان ببینند و درس عبرت بگیرند.
آخرین کلام فرمایش علی علیه السلام را تقدیم کنم که فرمودند:
چه فراوان است عبرت ها و چه اندک هستند عبرت‌گیران
وَ قَالَ علیه علیه السلام: مَا أَکْثَرَ الْعِبَرَ وَ أَقَلَّ الِاعْتِبَار (نهج البلاغه، کلمه قصار 297)
