دوران جوانی و نوجوانی زمانی است که استعدادها شروع به شکوفایی و رشد نموده و علایق و گرایشات فرد بارور و ظاهر میگردند و جوان راه آینده‌ی خویش را آغاز می‌کند آیندهای که به سوی کمال و سعادت یا به سوی بدبختی و بیچارگی و کسی در این وادی موفق است که به سوی کمال و سعادت دست یابد. دستیابی به موفقیت بدون شناخت از مسیر و عوامل انحرافی میسر نخواهد بود و جوان که در این وادی گام مینهد اگر از استعدادهای خود مطلع نباشد، اگر تواناییهای خود را نشناسد به نکات ضعف و قوت خود آگاه نباشد و اگر علایق گرایشات و تمایلات ذاتی و درونی خود را به صورت دقیق مورد بررسی قرار ندهد، به طور حتم در این مسیر شکست خواهد خود؛ چرا که همانند رانندهای است که سوار ماشینی شده است و میخواهد ماشین را به شهری بسیار دور ببرد ولی نه از امکانات ماشین مطلع است، نه از سرعت ماشین، نه از کیفیت لاستیکهای ماشین، نه از محتویات صندوق عقب و جعبه ابزار و نه... بی شک این راننده به مقصود نخواهد رسید و اگر به مقصد برسد یک اتفاق و تصادفی خواهد بود از هزاران اتفاق در روی کرهی زمین. به همین ترتیب جوانی که خود را نشناسد و از تواناییهایش آگاه نباشد در مسیر زندگی با شکست مواجه خواهد بود شکستی که پیامد آن از دست رفتن بزرگترین سرمایه‌ی زندگی یعنی عمر می‌باشد. لذا بر هر فردی لازم است که خود را بشناسد تا بتواند در زندگی موفق شود.
ادامه این مطالب را که در اردیبهشت سال 1383 (سال آخر دوره کارشناسی) نوشته شده است به صورت پی دی اف دانلود کنید.
- ۰ نظر
- ۲۷ تیر ۹۴ ، ۱۷:۴۴
