داغ پیشانی

 

مردی که نشانه سجده، همچون دیناری مدوّر بر پیشانی او نقش بسته بود بر درِ بارگاه سلطانی به انتظار «صله» نشسته بود؛ زاهد صاحبدلی به این داغدار گفت: تو که آن سکه را بر پیشانی داری، چرا در آستانه سلطانی؟ زاهد دیگری گفت: این سکّه (داغی که بر پیشانی داشت) قلب و مغشوش است و خریدار ندارد.

 

مراحل اخلاق در قرآن، آیت الله جوادی آملی - صفحه   96