شوق دیدار
امام علی علیه السلام :
از نشانه هاى هر یک از آنان ، این است که او را در دین ، نیرومند مى یابى...
از نیکوکارانِ پیش از خود الگو مى گیرد،
و خود براى کسانى که پس از او مى آیند و طالب نیکوکارى هستند ، الگوست .
اینان ، کارگزاران خداوند و حاملانِ فرمان و طاعت او ، و چراغ هاى (روشنى بخش) زمین او و آفریدگانش هستند.
اینان ، شیعیان و دوستداران ما هستند ، و از مایند و با مایند.
وه که مرا چه شوقى به دیدار آنان است!
وَ مِنْ عَلَامَةِ أَحَدِهِمْ أَنْ تَرَى لَهُ قُوَّةً فِی دِین ... یَقْتَدِی بِمَنْ سَلَفَ مِنْ أَهْلِ الْخَیْرِ قَبْلَهُ فَهُوَ قُدْوَةٌ لِمَنْ خَلَفَ مِنْ طَالِبِ الْبِرِّ بَعْدَهُ أُولَئِکَ عُمَّالٌ لِلَّهِ وَ مَطَایَا أَمْرِهِ وَ طَاعَتِهِ وَ سُرُجُ أَرْضِهِ وَ بَرِیَّتِهِ أُولَئِکَ شِیعَتُنَا وَ أَحِبَّتُنَا وَ مِنَّا وَ مَعَنَا آهاً شَوْقاً إِلَیْهِم (کنز الفوائد، ج 1 ، ص 91 و 92)
