چهار انگشت فاصله بین حق و باطل

 

امام علی علیه السلام ضمن خطبه ای فرمودند:

بدانید میان حق و باطل بیش از چهار انگشت فاصله نیست!

کسى از حاضران از تفسیر این سخن سؤال کرد، امام علیه السّلام انگشتان خود را جمع کرد و در میان گوش و چشم خود (در کنار صورت) قرار داد، سپس فرمود:

باطل آن است که بگویى: شنیدم، و حق آن است که بگویى دیدم!

 

أَمَا إِنَّهُ لَیْسَ‏ بَیْنَ‏ الْحَقِ‏ وَ الْبَاطِلِ‏ إِلَّا أَرْبَعُ أَصَابِعَ. فَسُئِل، علیه السلام، عَن مَعْنى قولِهِ هذَا، فجمع أَصابِعَهُ وَ وَضعهَا بین أُذُنِهِ وَ عَیْنِهِ ثمَّ قَالَ: الْبَاطِلُ أَنْ تَقُولَ: سَمِعْتُ، وَ الْحَقُّ أَنْ تَقُولَ: رَأَیْتُ!

(نهج البلاغه، خطبه 141)