پارساترین، عابدترین، زاهدترین و کوشاترین مردم

 

امام حسن عسکری علیه السلام می فرمایند:

 

پارساترین مردم کسى است که در موارد شبهه توقف کند (و آنجا که حق روشن نیست دست به اقدام نزند)

عابدترین مردم کسى است که ترک واجب نکند،

زاهدترین مردم کسى است که از حرام بگذرد،

کوشاترین مردم کسى است که گناه را وانهد. (تحف العقول ترجمه جنتی ص 785)

 

وَ قَالَ علیه السلام:‏ أَوْرَعُ النَّاسِ مَنْ وَقَفَ عِنْدَ الشُّبْهَةِ أَعْبَدُ النَّاسِ مَنْ أَقَامَ عَلَى الْفَرَائِضِ‏ أَزْهَدُ النَّاسِ مَنْ تَرَکَ الْحَرَامَ‏ أَشَدُّ النَّاسِ اجْتِهَاداً مَنْ تَرَکَ الذُّنُوبَ.

 

 

 

امکانات

 

سردار شهید طهرانی مقدم:

فقط انسان‌های ضعیف به اندازه امکاناتشان کار می‌کنند.

 

شیخ بهایی از چه کسی شکست خورد؟

 

نقل است که شیخ بهایی گفته است:

«غَلَبتُ کُلَّ ذِی فُنونٍ وَغَلَبنِى ذو فَنّ واحِدٍ»

بر تمام دانشمندانى که مثل من در علوم مختلفى کار کرده بودند غلبه کردم اما دانشمندى که تنها در یک علم فعالیت داشت بر من غلبه نمود.

پیام امام، ج 15 ص 286

 

فقط یک هدف

 

مطلبی در باره تاثیر پراکنده کاری در عدم موفقیت از امیرمومنان علی بن ابی طالب علیه السلام منتشر شد (اینجا). در تکمیل آن مطلب، حدیثی از امام صادق علیه السلام نقل می گردد که از زاویه ای دیگر، به تخصص گرایی تاکید می کنند؛ آن حضرت خطاب به فضیل بن یسار از یارانش می فرمایند:

 

«یَا فُضَیْلَ بْنَ یَسَارٍ، إِنَّهُ مَنْ کَانَ هَمُّهُ‏ هَمّاً وَاحِداً، کَفَاهُ اللَّهُ هَمَّهُ».

 
ای فضیل؛ کسى که یک هدف داشته باشد خداوند او را براى رسیدن به هدفش کمک مى ‏کند.

 
کافی چاپ دار الحدیث، ج3 ص 621 

 

نقش پراکنده کاری در شکست

 

مَنْ أَوْمَأَ إِلَى مُتَفَاوِتِ خَذَلَتْهُ الْحِیَلُ.

نهج البللاغه، حکمت 403

 

امام  علی علیه السلام فرمودند:

کسى که به کارهاى مختلف بپردازد نقشه ‏ها و تدبیرهایش به جایى نمى ‏رسد.

 

زیباتر از زیبا

 

مَا أَحْسَنَ تَوَاضُعَ الْأَغْنِیَاءِ لِلْفُقَرَاءِ طَلَباً لِمَا عِنْدَ اللَّهِ! وَ أَحْسَنُ مِنْهُ تِیهُ الْفُقَرَاءِ عَلَى الْأَغْنِیَاءِ اتِّکَالًا عَلَى اللَّهِ.
(نهج البلاغه، حکمت 406)

 

امام علی علیه السلام فرمودند:

چه زیباست فروتنى ثروتمندان در برابر فقرا، براى رسیدن به پاداش ‏هاى الهى،

و از آن بهتر بى ‏اعتنایى و بزرگ‏ منشى مستمندان است‏ در برابر اغنیا به خاطر توکل بر خدا.

 

برنده تر از شمشیر

 

می خواستم فقط به روایت زیر از علی علیه السلام اشاره کنم ولی ناگزیر یک مصداق کاملا عینی از آن را هم اشاره می کنم:

 

امام علی علیه السلام فرمودند :

چه بسیار سخن‏ هایى که از حمله کردن (و اعمال قدرت) نافذتر است.

رُبَّ قَوْلٍ‏ أَنْفَذُ مِنْ صَوْلٍ. (نهج البلاغه، حکمت 394)

 

بعد از ماجرای اهانت به پیامبر رحمت صلی الله علیه و آله و سلم در فرانسه، مکرون از کاریکاتوریست ها حمایت کرد، مسلمانان ناراحت و هر کدام می خواستند کاری کنند، از درخواست تحریم کالاهای فرانسوی در ترکیه تا برخی توئیت شخصیت ها.

 

در این میان رهبر معظم انقلاب نیز پیامی کوتاه فرستادند:

بسمه تعالی

جوانان فرانسه !
از رئیس جمهور خود بپرسید: چرا از اهانت به پیامبر خدا حمایت می‌کند و آن را آزادی بیان می‌شمارد؟ آیا معنی آزادی بیان این است: دشنام و اهانت، آن هم به چهره‌های درخشان و مقدس؟ آیا این کار احمقانه، توهین به شعور ملتی نیست که او را به ریاست خود انتخاب کرده است؟
سوال بعدی این است که چرا تردید در هولوکاست جرم است؟ و اگر کسی چیزی در این‌باره نوشت باید به زندان برود، اما اهانت به پیامبر آزاد است؟

سیّدعلی خامنه‌ای
۷ آبان ۱۳۹۹

  پیام هم به زبان فرانسوی صادر شد.

 

نتیجه این تلاش های مسلمانان، عقب نشینی اولیه مکرون و درک احساسات مسلمانان بود، وی در مصاحبه با شبکه خبری الجزیره قطرگفت: معتقدم دلیل این واکنش‌ها، دروغ‌ها و تحریف صحبت‌ های من بود و این‌که مردم این‌گونه برداشت کردند که من حامی این کاریکاتورها هستم. آنچه چه به اسم اسلام انجام می‌ شود، آفتی برای مسلمانان جهان است و بیش از 80 درصد قربانیان تروریسم از مسلمانان هستند.

 

و این ماجرا ادامه دارد...

 

از گنج های بهشت

 

امام علی علیه السلام فرمودند:

از گنج هاى نیکی است:

 پوشیده داشتن عمل، شکیبایى در برابر گرفتاری ‌ها و کتمان مصیبت‌ ها

 

وَ بِإِسْنَادِهِ قَالَ حَدَّثَنِی أَبِی عَلِیُّ بْنُ أَبِی طَالِبٍ قَالَ: مِنْ کُنُوزِ الْبِرِّ إِخْفَاءُ الْعَمَلِ‏  وَ الصَّبْرُ عَلَى الرَّزَایَا وَ کِتْمَانُ الْمَصَائِب‏

صحیفة الإمام الرضا علیه السلام، ص66 و 67

 

کار خیر را، «شما» انجام دهید

 

امیر مومنان امام علی علیه السلام فرمودند:

 

هر کدام از خیر و شر را اهلى است که اگر شما آن را رها کنید دیگران به‏ جاى شما انجام مى‏ دهند.

 

إِنَّ لِلْخَیْرِ وَالشَّرِّ أَهْلًا فَمَهْمَا تَرَکْتُمُوهُ مِنْهُمَا کَفَاکُمُوهُ أَهْلُهُ (بخشی از حکمت 422 نهج البلاغه)

 

اگر باطن را اصلاح کنیم....

 

امیر مومنان علی بن ابی طالب علیه السلام می فرمایند:

 

آن‏ کس که درون و باطن خویش را اصلاح کند خداوند ظاهرش را اصلاح مى‏ نماید

و هرکس براى دین خود کار کند خداوند کار دنیایش را سامان مى ‏بخشد

و آن ‏کس که رابطه میان خود و خدایش را اصلاح کند خداوند رابطه میان او و مردم را اصلاح خواهد کرد.

 

مَنْ أَصْلَحَ سَرِیرَتَهُ أَصْلَحَ اللَّهُ عَلَانِیَتَهُ، وَمَنْ عَمِلَ لِدِینِهِ کَفَاهُ اللَّهُ أَمْرَ دُنْیَاهُ، وَ مَنْ أَحْسَنَ فِیَما بَیْنَهُ وَ بَیْنَ اللَّهِ أَحْسَنَ اللَّهُ مَا بَیْنَهُ وَ بَیْنَ النَّاسِ. (نهج البلاغه حکمت 423)

 

عیوب اخلاقى خود را با حلمت بپوشان

 

امیر مومنان حضرت علی بن ابی طالب علیه السلام فرمودند:

حلم پرده ‏اى است ساتر و عقل شمشیرى است برنده؛ بنابراین، عیوب اخلاقى خود را با حلمت بپوشان و با هوى و هوس‏هاى سرکشت با شمشیر عقل مبارزه کن.

 

الْحِلْمُ غِطَاءٌ سَاتِرٌ، وَالْعَقْلُ حُسَامٌ قَاطِعٌ، فَاسْتُرْ خَلَلَ خُلُقِکَ بِحِلْمِکَ، وَقَاتِلْ هَوَاکَ بِعَقْلِکَ. (نهج البلاغه حکمت 424)

 

آیا واسطه فیض هستید؟

 

امام علی علیه السلام فرمود:

خداوند بندگانى دارد که نعمت‏هاى خاصى را به آنان بخشیده تا بندگان دیگر از آن بهره گیرند، به همین دلیل مادامى که از این نعمت‏ها به دیگران مى ‏بخشند خدا آن را در دستشان نگه مى‏ دارد اما هنگامى که آن نعمت‏ها را از دیگران دریغ داشتند از آن‏ها مى‏ گیرد و آن را به گروهى دیگر مى ‏دهد (که این شکرانه را انجام مى‏ دهند).

 

إِنَّ لِلَّهِ عِبَاداً یَخْتَصُّهُمُ اللَّهُ بِالنِّعَمِ لِمَنَافِعِ الْعِبَادِ، فَیُقِرُّهَا فِی أَیْدِیهِمْ مَا بَذَلُوهَا؛ فَإِذَا مَنَعُوهَا نَزَعَهَا مِنْهُمْ، ثُمَّ حَوَّلَها إِلَى غَیْرِهِمْ. (نهج البلاغه، حکمت 425)

 

مشکل و نیاز

 

امیر مومنان حضرت علی بن ابی طالب علیه السلام فرمودند:

 

کسى که مشکل و نیاز خود را نزد مؤمنى بازگو کند گویا نزد خدا بازگو کرده و کسى که آن را نزد کافرى بازگو کند گویى از خدا شکایت کرده است‏.

 

مَنْ شَکَا الْحَاجَةَ إِلَى مُؤْمِنٍ، فَکَأَنَّهُ شَکَاهَا إِلَى اللَّهِ؛ وَ مَنْ شَکَاهَا إِلَى کَافِرٍ، فَکَأَنَّمَا شَکَااللَّهَ (نهج البلاغه حکمت 427)

 

بزرگترین حسرت

 

امام علی علیه السلام فرمودند:

بزرگترین حسرت‏ها در قیامت حسرت کسى است که ثروتى را از راه حرام به ‏دست آورده و کسى آن را از او به ارث برده که در راه خداوند سبحان انفاق نموده است و خداوند به ‏سبب این مال او را داخل بهشت مى ‏کند و شخص اول را به سبب همان مال، وارد جهنم مى‏ گرداند.

 

إِنَّ أَعْظَمَ الْحَسَرَاتِ یَوْمَ الْقِیَامَةِ حَسْرَةُ رَجُلٍ کَسَبَ مَالًا فِی غَیْرِ طَاعَةِ اللَّهِ، فَوَرِثَهُ رَجُلٌ فَأَنْفَقَهُ فِى طَاعَةِ اللَّهِ سُبْحَانَهُ، فَدَخَلَ بِهِ الْجَنَّةَ، وَ دَخَلَ الْأَوَّلُ بِهِ النَّارَ (نهج البلاغه حکمت 429)