بارالها بیزی تیر غمه آماج ایلمه
بو علی شیعه لرین هیچ کیمه محتاج ایلمه
الله سنی آند ویروخ عباسین اوزون الرینه
ثبت ایله آدیمیزی فاطمه نین دفترینه
الله یتیر ایمانی میزی اهل ولا پایه سینه
بیزی محشر گونی جمع ایله حسین سایه سینه
پی نوشت: دعاهای برگرفته از دعای پایان جلسه برخی سخنرانان و مداحان
امام علی علیه السلام:
نشانه هاى بخت برگشتگى، چهار چیزند : بدىِ برنامه ریزى ؛ زشتىِ ریخت و پاش ؛ اندکىِ عبرتگیرى ؛ و فراوانىِ عذرخواهى .
یُستَدَلُّ عَلَى الإِدبارِ بِأَربَعٍ : سوءِ التَّدبیرِ وقُبحِ التَّبذیرِ ، وقِلَّةِ الِاعتِبارِ ، وکَثرَةِ الِاعتِذارِ .
منبع: غرر الحکم ، ص 799
مردم برای شرکت در انتخابات و ایجاد شور اهداف و انگیزه های مختلفی دارند. یک گروه هم به کاندیداهای مجلس کمک مالی و ...می کنند تا اگر این کاندیدا وارد مجلس شورای اسلامی شد و توان انجام کاری را داشت برای این فرد هم کاری کند و دستش را بگیرد و ...
نمی خواهم در باره درستی یا نادرستی این کار صحبت کنم، فقط می خواهم بگویم ای کاش ما هم به اندازه همین افراد، به توانایی، کارسازی، مهربانی، دلسوزی و محبت خدا و اهل بیت علیهم السلام باور داشتم.
اگر این باور بود شاید رفتارمان در مورد خدا و اهل بیت علیهم السلام تغییر می کرد....
سال اول جنگ بود، به همراه بچه های گروه اندرزگو به یکی از ارتفاعات در شمال منطقه گیلان غرب رفتیم. صبح زود بود. ما بر فراز یکی از تپه های مشرف به مرز قرار گرفتیم. پاسگاه مرزی در دست عراقی ها بود. خودروهای عراقی به راحتی در جاده های اطراف آن تردد می کردند. ابراهیم کتابچه دعا را باز کرد. به همراه بچه ها زیارت عاشورا خواندیم، بعد از آن در حالی که با حسرت به مناطق تحت نفوذ دشمن نگاه می کردم گفتم: ابرام جون، این جاده مرزی رو ببین عراقی ها راحت تردد می کنند.
بعد با حسرت گفتم: یعنی میشه یه روز مردم ما راحت از این جاده ها عبور کنند و به شهرهای خودشون برن!. ابراهیم انگار حواسش به من نبود. با نگاهی دوردست ها را می دید! لبخندی زد و گفت: چی می گی؟ روزی میاد که از همین جاده، مردم ما دسته دسته به کربلا سفر می کنند!.
در مسیر برگشت از بچه ها پرسیدم: اسم این پاسگاه مرزی را می دونید؟ یکی از بچه ها گفت: مرز خسروی.
سلام بر ابراهیم ص 127
علامه امینی شنیده بود که مخالفان شیعه می گویند: حدیث غدیری که شیعیان می گویند، سند ندارد. ایشان در مدت 40 سال از 360 عالم اهل سنت، سند غدیر را آورده است که در 11 جلد تنظیم شده است. علامه امینی حدیث غدیر را یقین آورترین و متواتر ترین حدیث منقول از پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم می داند.
وی بدین منظور، سند حدیث را از صحابه و تابعان تا علمای قرن چهاردهم قمری با تکیه بر منابع اهل سنت ذکر می کند. ایشان برای نوشتن این کتاب، به کتابخانه های کشورهای مختلف از جمله هند، مصر، و سوریه سفرکرده است.
ایشان می فرماید: برای نوشتن این کتاب 10 هزار کتاب را از بای بسم الله تا تای تمت خواندم و به بیش از 100 هزار کتاب مراجعه مکرر کرده ام.
هزاران نفر در همان زمان، با خواندن این کتاب شیعه شده اند.
منبع: زیبایی ها و زشتی های کربلا، سید محمد حسین راجی، مشهد: کتابستان ماجد، 1397، چاپ اول، صفحه 44
عمرو بن عاص به هنگام فتح مصر، در جایی که امروز فسطاط نام گرفته است، خیمه زده بود. روزی که اردو می خواست از جای خود برخیزد و به جای دیگر رود، به او گفتند: کبوتری بر فراز چادر تو آشیانه کرده و تخم نهاده است. اگر چادر برچینیم، این تخم ها می شکند و این کبوتر نر و ماده آزرده می شوند.
عمرو بن عاص گفت: چادر برپا بماند، یک تن از سپاهیان همین جا توقف کند تا این کبوتر بچه های خود را پرواز دهد، سپس چادر را برچیند.
زیبایی ها و زشتی های کربلا، سید محمد حسین راجی، مشهد: کتابستان ماجد، 1397، چاپ اول، صفحه 249
جنگ هشت ساله ارتش بعث عراق علیه کشورمان، آمارهای جالب توجهی به جای گذاشت که شاید کمتر زمانی به آن توجه شده است. برخی از این آمار مربوط به اسامی شهدای جنگ است:
45000 شهید با نام محمد
20000 شهید در نامشان کلمه الله بود مانند عبدالله و....
30000 شهید با نام علی
2000 شهید با نام رضا
13000 شهید با نام حسین
5400 شهید با نام عباس
4500 شهید با نام اکبر
3500 شهید با نام اصغر
2300 شهید با نام قاسم
منبع: ناگفته های جنگ تحمیلی
شادی روح مطهر شهدا صلواتی تقدیم می کنیم:
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
در منطقه هالیوود لس آنجلس خیابانی به نام خیابان نامداران یا پیاده روی مشاهیر هالیوود وجود دارد که کف این خیابان، نام افراد مشهور را برای قدردانی از آنان با رنگ طلایی داخل یک ستاره صورتی رنگ می نویسند و مردم و گردشگران هر روز اسم آنها را می بینند... در کف این خیابان نام بیش از 2500 بازیگر، کارگردان، موسیقی دان، تهیه کننده، ورزشکار، گروه های تئاتری و شخصیت های تخیلی نوشته شده است.
زمانی که به محمد علی کلی، بوکسور افسانه ای و مسلمان شده آمریکایی پیشنهاد دادند که ستاره ای نیز برای وی بگذارند تا اسمش در این خیابان ثبت شود و مردم هر روز اسمش را با خط طلایی در داخل یک ستاره ببینند، به انجام این کار راضی نشد. خیلی تعجب کرده بودند؛ زیرا این اولین بار بود که شخصی از انجام این کار سرباز زده است و این کار آن قدر بین ستارگان خواهان داشت و دارد که کمیته ای برای / صفحه 50/ انتخاب نام ها تشکیل شده است.
زمانی که از او پرسیدند چرا به انجام این کار راضی نشده است، قاطعانه در پاسخ گفت: «اسم من، همان نام پیامبرم محمد (صلی الله علیه و آله) است و من به هیچ وجه راضی نیستم که به نام پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) بی احترامی شود و بر روی زمینی نوشته شود که هر روز مردم بر روی آن پا می گذارند».
بنابراین از جانب هالیوود تصمیم گرفته شد که ستاره ای را بر روی دیوار مزین به نام محمد علی کلی ایجاد کنند. این اولین ستاره ای بود که بر روی شخصی بر روی دیوار نصب می شد در حالی که نام دیگران بر روی زمین نقش می بست.
منبع: زیبایی ها و زشتی های کربلا، سید محمد حسین راجی، مشهد: کتابستان ماجد، 1397، چاپ اول، صفحه 49 و 50
زمستان سال 68 بود که در تالار اندیشه فیلمی را نمایش دادند که اجازه اکران از وزارت ارشاد نگرفته بود. سالن پر بود از هنرمندان، فیلمسازان، نویسندگان و ...
در جایی از فیلم آگاهانه یا ناآگاهانه به حضرت زهرا علیهاالسلام بی ادبی می شد. من این را فهمیدم. لابد دیگران هم همین طور؛ ولی همه لال شدیم و دم بر نیاوردیم. با جهان بینی روشنفکریِ خودمان قضیه را حل کردیم. طرف هنرمند بزرگی است و حتما منظوری دارد و انتقادی است بر فرهنگ مردم؛ اما یک نفر نتوانست ساکت بنشیند و داد زد: «خدا لعنتت کند! چرا توهین می کنی؟!».همه سرها به سویش برگشت. در ردیف وسط آقایی بود چهل و چند ساله با سیمایی بسیار جذاب و نورانی، کلاهی مشکی بر سرش بود، اورکتی سبز بر تنش.
از بغل دستی ام سعید رنجبر پرسیدم: آقا را می شناسی؟ گفت: سید مرتضی آوینی است.
منبع: زیبایی ها و زشتی های کربلا، سید محمد حسین راجی، مشهد: کتابستان ماجد، 1397، چاپ اول، صفحه 45 و 46
زمانی که واقعه کربلا به پایان رسید، لشکر یزید سرهای به نیزه و اسرا را در کوچه های شهر کوفه می گرداندند. وقتی اسرای اهل بیت علیهم السلام را وارد کوفه کردند، کوچه به کوچه، حتی در کوچه های یک متری و دو متری می گرداندند تا اینکه به کوچه ای رسیدند. دیدند عمر سعد در جلو این کوچه ایستاده و دست های خود را به دو طرف دیوار چسبانده است و از عبور اسرا جلوگیری می کند!
از او پرسیدند: چرا مانع عبور آنها می شوی؟!
پاسخ داد: در این کوچه! خانه کودک یتیمی است که تصرف در مال یتیم بدون اجازه ولی او یا حاکم شرع جایز نیست؛ بنابراین نمی گذارم از این کوچه استفاده کنید.
منبع: زیبایی ها و زشتی های کربلا، سید محمد حسین راجی، مشهد: کتابستان ماجد، 1397، چاپ اول، صفحه 259 و 260
اشاره
یکی از مهم ترین مشکلاتی که محققان و دانشجویان با آن مواجه می شوند درصدهای بالایی است که سایت های مشابهت یاب نشان می دهند و این درصدهای بالا باعث می شود مقاله وارد مرحله پذیرش و ارزیابی نشود یا اجازه دفاع از پایان نامه صادر نشود، به رغم این که سامانه های مشابهت یاب دارای اشکالاتی هستند ولی باز درصد نمایش داده شده، در حال حاضر ملاکی برای پذیرش مقالات و پایان نامه هاست. حتی اگر در مواردی، پژوهشگر به آدرس مطلبی ارجاع داده باشد، باز هم نمایش درصد تشابه، کار را با مشکل مواجه می کند.
برای رفع این مشکل راه کارهای زیادی می توان ارائه کرد و اغلب محققان باتجربه، چنین مشکلی را در پژوهش های خود احساس نمی کنند ولی برای افرادی که در آغاز راه هستند برخی نکات مفید خواهد بود. متن زیر با ویرایش مختصری از سایت ترجمیک برخی از راه ها را بیان کرده است. (برخی افراد و سایت ها، برای چنین فعالیت هایی مبالغ کلانی از پژوهشگران دریافت می کنند که سایت ترجمیک نیز در این زمره قرار دارد).
پارافریز چیست؟ و به چه روش‌های انجام می‌گیرد؟
پارافریز مقاله زمانی رخ می‌دهد که سعی کنید بدون آنکه دچار سرقت ادبی شده باشید، ایده‌ای که در سر دارید را روی کاغذ بیاورید. برای مثال، ممکن است برای نوشتن یک پاراگراف در مقاله خود ده‌ها مقاله خوانده باشید. قصد دارید از هر کدام از این مطالعات ایده، مفهوم یا نتیجه‌ای را گزارش کرده و در قالب یک پارگراف منسجم ارائه دهید.
پارافریز کردن به چند روش متفاوت صورت می‌گیرد که در ادامه به آنها خواهیم پرداخت.
1. تغییرات در بخش‌های مختلف جمله
این تغییرات شامل ایجاد تغییر و جابجایی در افعال، اسامی، صفات و قیود می‌باشد. برای مثال جمله «در هر روز حدود دو میلیون متر معکب آب با سرعت بسیار بالا وارد مخزن می‌شود.» به جمله «ورودی روزانه آب مخزن (که سرعت بالایی دارد) نزدیک به دو میلیون متر معکب تخمین زده می‌شود.». این کار جهت روان‌تر شدن فهم متن صورت می‌گیرد.
2. تغییر در ساختار جملات
مرسوم‌ترین تغییری که در ساختار جملات صورت می‌گیرد تبدیل جملات غیرمجهول با مجهول یا بالعکس می‌باشد. تغییر در ساختار دلایل متعددی دارد. برای مثال، این تغییر ممکن است به این دلیل صورت گیرد که تمامی جملات یک پاراگراف با فاعل شروع نشوند. علاوه بر آن، با مجهول کردن جملات مفاهیم در قالب عام و غیرشخصی‌تری منتقل می‌شوند.
برای مثال جمله «محققان انگلیسی به این نتیجه رسیدند که جهش ژنتیکی در در رشد بافت های بدن نقش دارد.» به جمله «مشخص شده است که جهش ژنتیکی در رشد بافت های بدن نقش دارد.» تبدیل می‌شود. همانطور که اشاره کردیم، برعکس این مورد نیز ممکن است.
3. کاهش طول جملات
به عنوان یک قانون کلی می‌توان گفت هرچقدر طول یک جمله بیشتر باشد، درک آن نیز سخت‌تر می‌شود. پارافریز کردن به شما کمک می‌کند تا جمله را به دو یا چند جمله کوتاه‌تر تبدیل کرده و بدیل شکل متن خود را روان‌تر کنید.
این جمله را در نظر بگیرید «نتایج مطالعه با استفاده از بکارگیری رویکردهای تجربی و اجتماعی حاکی از اهمیت بالای نقش تربیتی والدین در رشد مغزی و فکری کودکان ۱۰ تا ۱۴ ساله‌ای است که از مدرسه اخراج شده‌اند.» همانطور که شما هم می‌بینید، این جمله طولانی شده و تا حدودی گنگ است. بنابراین باید نسبت به پارافریز آن اقدام کرد.
حالا این جمله را بنگرید «رویکردهای تجربی و اجتماعی جهت به دست آوردن نتایج استفاده شدند. نتایج نشان می‌دهد رشد مغزی و فکری کودکان ۱۰ تا ۱۴ ساله (که از مدرسه اخراج شده‌اند) تحت تأثیر روش‌های تربیتی والدین است.»
4. استفاده از کلمات هم‌معنی
گاهی نیاز است کلمات جایگزین عبارات هم‌معنی شوند تا وزن کلی نوشته تغییر یابد. برای مثال ممکن است بخواهید متن حالت رسمی‌تر یا دوستانه‌تر پیدا کند. این جمله «یکی از مصاحبه‌شوندگان که مردی چاق و پیر بود در میان مصاحبه انصراف داد و رفت.». خب! شاید نیاز باشد این متن رسمی‌تر نوشته شود، بنابراین از کلمات و عبارت هم‌معنی استفاده می‌کنیم.
این جمله را ببینید «یکی از مصاحبه‌شوندگان که مردی با اضافه وزن و پا به سن گذاشته بود با اعلام انصراف محل مصاحبه را ترک کرد.».
چگونه پارافریز کنیم؟
امیدواریم پاسخ سؤال «پارافریز چیست؟» را گرفته باشید. در ادامه به این خواهیم پرداخت که پارافریز کردن طی چه مراحلی صورت می‌گیرد.
الف: متنی که قصد دارید پارافریز کنید را چندین بار بخوانید
اولین گام در پارافریز کردن درک کامل پاراگرافی است که با آن سروکار دارید. بنابراین باید با دقت آن را مطالعه کنید. گاهی لازم است پاراگراف‌های قبلی و بعدی را هم مطالعه کنید تا چیزی را از قلم نیندازید.
ب: یادداشت برداری کنید
پس از مطالعه دقیق متن باید به چند عنصر، اصل یا مفهوم کلیدی رسیده باشید. بطور مثال، ممکن است پاراگرافی که خوانده‌اید مصداق‌های قتل درجه یک در سیستم قضائی کشور آلمان به همراه چندین کیس قانونی باشد.
برمبنای هدفی که مقاله شما دنبال می‌کند شاید تصمیم بگیرید تنها مصداق‌ها را برجسته کرده و از مثال‌ها چشم‌پوشی کنید. در این حالت مصادیق باید با نگارشی متفاوت در کنار هم قرار گیرند. این مصداق‌ها باید در یادداشت‌برداری شما به عنوان رئوس مطالب متن خودتان درنظر گرفته شوند.
ج: شروع به نوشتن کنید
پس از یادداشت برداری نوبت به آن می‌رسد که بدون نگاه کردن به متن اصلی و با اتکا به یادداشت‌برداری و تحقیقاتی که انجام داده‌اید پاراگراف را به زبان خودتان به رشته تحریر درآورید.
د: مقایسه و مرور کنید
پس از نوشتن متن، شروع به مقایسه آن با متن اصلی کنید. اگر احساس کردید شباهت‌ها زیاد است با اتکا به روش‌هایی که در بالا گفته‌ایم پارافریز کردن را بسط دهید. در نهایت از یک مخاطب بخواهید تا درک خود را از متن شما بیان کنند. اگر درک این فرد همان چیزی است که شما تلاش داشته‌اید منتقل کنید، بدانید کارتان را به خوبی انجام داده‌اید. یک نکته‌ی بسیار مهم! ارجاع دادن به مقاله اصلی را فراموش نکنید.
منبع: سایت ترجمیک (با ویرایش و تلخیص)
روش های دیگر و تحلیل بیشتر را به مجالی دیگر وامی گذاریم تا یار چه خواهد و میلش به چه باشد...
با بررسی آیات قرآن، موارد زیر را می‌توان به عنوان مصداق کلی دشمنان معرفی کرد:
الف: شیطان: «إِنَّ الشَّیْطانَ لَکُمْ عَدُوٌّ فَاتَّخِذُوهُ عَدُوًّا»؛ در حقیقت شیطان دشمن شماست شما [نیز] او را دشمن گیرید (فاطر ۶)؛ «إِنَّ الشَّیْطانَ کانَ لِلْإِنْسانِ عَدُوًّا مُبِینا» شیطان همواره براى انسان دشمنى آشکار است؛ (اسراء ۵۳) و آیات دیگر (انعام ۱۴۲، اعراف ۲۲، یوسف ۵)
ب: یهودیان: «لَتَجِدَنَّ أَشَدَّ النَّاسِ عَداوَةً لِلَّذِینَ آمَنُوا الْیَهُود»؛ مسلماً یهودیان را دشمنترین مردم نسبت به مؤمنان خواهى یافت (مائده ۸۲).
ج: مشرکان و کفار: «لَتَجِدَنَّ أَشَدَّ النَّاسِ عَداوَةً لِلَّذِینَ آمَنُوا... وَ الَّذِینَ أَشْرَکُوا»؛ مسلماً... و کسانى را که شرک ورزیدهاند دشمنترین مردم نسبت به مؤمنان خواهى یافت (مائده ۸۲)؛ «إِنَّ الْکافِرِینَ کانُوا لَکُمْ عَدُوًّا مُبِینا»؛ کافران پیوسته براى شما دشمنى آشکارند (نساء ۱۰۱).
د: منافقان: «هُمُ الْعَدُوُّ فَاحْذَرْهُمْ قَاتَلَهُمُ اللَّهُ أَنَّی یُؤْفَکُونَ«؛ [منافقان] خودشان دشمن‌اند از آنان بپرهیز خدا بکشدشان تا کجا [از حقیقت] انحراف یافتهاند (منافقون ۴)
هـ: بعضی از خویشاوندان نظیر همسران و فرزندان «یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِنَّ مِنْ أَزْواجِکُمْ وَ أَوْلادِکُمْ عَدُوًّا لَکُم»؛ اى کسانى که ایمان آوردهاید در حقیقت برخى از همسران شما و فرزندان شما دشمن شمایند (تغابن ۱۴)
و: برخی مصادیق دیگر نظیر بت‌ها: «قَالَ أَفَرَأَیْتُم مَّا کُنتُمْ تَعْبُدُونَ أَنتُمْ وَآبَاؤُکُمُ الْأَقْدَمُونَ فَإِنَّهُمْ عَدُوٌّ لِّی إِلَّا رَبَّ الْعَالَمِینَ»؛ [ابراهیم] گفت آیا شما و پدران پیشین شما در آنچه مىپرستیدهاید تأمل کردهاید؟ قطعاً همه آن [بت‌ها] جز پروردگار جهانیان دشمن من هستند (شعراء ۷۵ - ۷۷)
البته شدت دشمنی برخی از دشمنان بیشتر است ازجمله دشمنی یهودیان و مشرکان نسبت به مسلمانان شدیدتر است (مائده ۸۲). در برخی روایات نیز دشمنی کسی بزرگ دانسته شده است که مخفیانه دشمنی کند: أَکْبَرُ الْأَعْدَاءِ أَخْفَاهُمْ مَکِیدَة (لیثى واسطى، على بن محمد (۱۳۷۶)، عیون الحکم و المواعظ، قم، دارالحدیث، ص ۱۲۶)
منبع: مقاله «مراتب حساسیت نیروهای انقلابی در برابر دشمن از دیدگاه قرآن کریم»
امام آن موقع در مدرسه فیضیه تدریس داشتند. طلبه ها به درس ایشان می آمدند. روزی هنگام درس امام بود، مشاهده کردیم که ایشان وارد مدرس شدند و بلافاصله برگشتند. تعجب کردیم که چرا ایشان درس نگفتند.
بعدا معلوم شد که ایشان وقتی وارد مَدرَس شدند دیدند چند طلبه در آنجا در حال درس و بحث هستند. وقتی از امام سوال کردیم که چرا درس نگفتید و برگشتید؟ فرمودند:
«ما با آنها چه فرقی داریم؟ همه ما طلبه ایم. ما می خواستیم درس بگوییم آنها زودتر از ما آمدند. حق آنهاست که امروز در آنجا مشغول درس و بحث باشند».
منبع: صراط اندیشه و عمل، آیت الله ابوالقاسم علیدوست، تهران، کانون اندیشه جوان، چاپ پنجم، 1398، صفحه 383
آقای بروجردی می فرمود من سمعک نمی گیرم و به جایش از دستم کمک می گیرم تا هر جا که احساس کردم نباید حرف هایی را بشنوم، دستم را از گوشم بردارم.
منبع: صراط اندیشه و عمل، آیت الله ابوالقاسم علیدوست، تهران، کانون اندیشه جوان، چاپ پنجم، 1398، صفحه 367
