بارالها بیزی تیر غمه آماج ایلمه
بو علی شیعه لرین هیچ کیمه محتاج ایلمه
الله سنی آند ویروخ عباسین اوزون الرینه
ثبت ایله آدیمیزی فاطمه نین دفترینه
الله یتیر ایمانی میزی اهل ولا پایه سینه
بیزی محشر گونی جمع ایله حسین سایه سینه
پی نوشت: دعاهای برگرفته از دعای پایان جلسه برخی سخنرانان و مداحان
امام علی علیه السلام:
عَلَیکُم فی شَهرِ رَمَضانَ بِکَثرَةِ الاِستِغفارِ وَالدُّعاءِ ؛ فَأَمَّا الدُّعاءُ فَیُدفَعُ بِهِ عَنکُمُ البَلاءُ ، وأمَّا الاِستِغفارُ فَیَمحى ذُنوبَکُم.
در ماه رمضان، زیاد استغفار و دعا کنید؛ امّا دعا، که به سبب آن، بلا از شما دور مى شود و امّا استغفار، که گناهانتان را محو مى‌کند.
منبع: کافی چاپ دار الحدیث ج 7 ص 440.
حضرت امیر المومنین امام علی علیه السلام فرمودند:
هرگاه حاجتى به درگاه حق داشتى، نخست با صلوات بر پیامبر صلى الله علیه و آله شروع کن، سپس حاجت خود را بخواه زیرا خداوند، کریمتر از آن است که دو حاجت از او بخواهند، یکى را قبول و دیگرى را رد کند.
إِذَا کَانَتْ لَکَ إِلَى اللَّهِ، سُبْحَانَهُ، حَاجَةٌ فَابْدَأْ بِمَسْأَلَةِ الصَّلَاةِ عَلَى رَسُولِهِ صلى الله علیه و آله، ثُمَّ سَلْ حَاجَتَکَ؛ فَإِنَّ اللَّهَ أَکْرَمُ مِنْ أَنْ یُسْأَلَ حَاجَتَیْنِ، فَیَقْضِیَ إِحْدَاهُمَا وَیَمْنَعَ الْأُخْرَى.
(نهج البلاغه حکمت 361)
کنار معراج شهدای گمنام دانشگاه، دعای عرفه برگزار می شد. دیدم فقط چند تا تکه موکت پهن کرده اند. به مسئول خواهران اعتراض کردم: «دانشگاه به این بزرگی و این چند تا تکه موکت!». در جواب حرفم گفت: «همینا هم بعیده پر بشه».
وقتی دیدم توجهی نمی کند، رفتم پیش آقای محمد خانی. صدایش زدم. جواب نداد. چند بار داد زدم تا شنید. سر به زیر آمد که «بفرمایین». بدون مقدمه گفتم: «این موکتا کمه». گفت: «قد همینش هم نمیان»». بهش توپیدم: «ما مکلف به وظیفه ایم نه نتیجه»! او هم با عصبانیت جواب داد: «این وقت روز دانشجو از کجا میاد»؟
همین که دعا شروع شد، روی همه موکت ها کیپ تا گیپ نشستند. همه شان افتادند به تکاپو که حالا از کجا موکت بیاوریم؟!!
یادداشت هایی از کتاب «قصه دلبری» (شهید محمد حسین محمد خانی) به روایت «مرجان در علی» همسر شهید؛ به قلم محمد علی جعفری، تهران، انتشارات روایت فتح، چاپ بیست و ششم، 1398 صفحه 7 و 8
شخصى با هیجان و اضطراب به حضور امام صادق علیه السلام آمد و گفت:
«درباره من دعایى بفرمایید تا خداوند به من وسعت رزقى بدهد، که خیلى فقیر و تنگدستم.».
امام: «هرگز دعا نمى کنم.».
- چرا دعا نمى کنید؟!
«براى اینکه خداوند راهى براى این کار معین کرده است. خداوند امر کرده که روزى را پى جویى کنید و طلب نمایید. اما تو مى خواهى در خانه خود بنشینى و با دعا روزى را به خانه خود بکشانى!»
مجموعه آثار شهید مطهری، ج 18، ص 197
شناخت معارف اصیل و پاسخگویی به شبهات ناشی از تضاد فکری در جوامع امروزی, وظیفه ای خطیر بر عهده دانش پژوهان و آگاهان دینی می گذارد تا روح معارف اسلامی را با شیوه های رسا تبیین کنند. در این راستا نویسنده به بررسی موضوع نماز در صحیفه سجادیه پرداخته است, وی با ذکر اهمیت مساله و تبیین مفاهیم اصلی موضوع, رسالت اصلی امام را هدایت انسان به سوی الله ذکر می کند که با توجه به شرایط فرهنگی و اجتماعی محیط, امام سجاد علیه السلام از قالب دعا برای بیان مقاصد خود استفاده کرده است و تعداد معدودی از این دعاها در صحیفه سجادیه ذکر شده است. وی در پایان به طور مختصر اشاره های صحیفه سجادیه به نماز را در یک تقسیم بندی شش گانه بیان نموده است.
واژگان کلیدی: امام سجاد علیه السلام، صحیفه سجادیه، نماز، دعا، رسالت
