امام مهدی علیه السلام:
من وصىّ آخرین ام ؛ به وسیله من بلا از خانواده و شیعیانم دفع مى شود .
أَنَا خَاتَمُ الْأَوْصِیَاءِ وَ بِی یَدْفَعُ اللَّهُ الْبَلَاءَ عَنْ أَهْلِی وَ شِیعَتِی
الغیبة طوسی ص 246
امام مهدی علیه السلام:
من وصىّ آخرین ام ؛ به وسیله من بلا از خانواده و شیعیانم دفع مى شود .
أَنَا خَاتَمُ الْأَوْصِیَاءِ وَ بِی یَدْفَعُ اللَّهُ الْبَلَاءَ عَنْ أَهْلِی وَ شِیعَتِی
الغیبة طوسی ص 246
خوشا به حال پیروان قائم ما که در زمان غیبت او منتظر ظهورش هستند و در زمان ظهورش فرمانبردار اویند. آنان، دوستان خدایند که نه بیمى بر آنان است و نه اندوهگین مى شوند.
امام صادق علیه السلام
طُوبَى لِشِیعَةِ قَائِمِنَا الْمُنْتَظِرِینَ لِظُهُورِهِ فِی غَیْبَتِهِ وَ الْمُطِیعِینَ لَهُ فِی ظُهُورِهِ أُولَئِکَ أَوْلِیَاءُ اللَّهِ الَّذِینَ لا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَ لا هُمْ یَحْزَنُون (کمال الدین و تمام النعمة، تالیف شیخ صدوق، ج2 ص 357)
امام علی علیه السلام فرمود:
در مصیبتها، چون آزادگان شکیبایى باید و یا چون نادانان، فراموش کردن شاید.
مَنْ صَبَرَ صَبْرَ الْأَحْرَارِ، وَ إِلَّا سَلَا سُلُّوَّ الْأَغْمَارِ.
نهج البلاغه، حکمت 413
امام علی علیه السلام ضمن خطبه ای فرمودند:
بدانید میان حق و باطل بیش از چهار انگشت فاصله نیست!
کسى از حاضران از تفسیر این سخن سؤال کرد، امام علیه السّلام انگشتان خود را جمع کرد و در میان گوش و چشم خود (در کنار صورت) قرار داد، سپس فرمود:
باطل آن است که بگویى: شنیدم، و حق آن است که بگویى دیدم!
أَمَا إِنَّهُ لَیْسَ بَیْنَ الْحَقِ وَ الْبَاطِلِ إِلَّا أَرْبَعُ أَصَابِعَ. فَسُئِل، علیه السلام، عَن مَعْنى قولِهِ هذَا، فجمع أَصابِعَهُ وَ وَضعهَا بین أُذُنِهِ وَ عَیْنِهِ ثمَّ قَالَ: الْبَاطِلُ أَنْ تَقُولَ: سَمِعْتُ، وَ الْحَقُّ أَنْ تَقُولَ: رَأَیْتُ!
(نهج البلاغه، خطبه 141)
امیر مومنان حضرت علی بن ابی طالب علیه السلام فرمودند:
بدانید وجود شما بهایى جز بهشت ندارد آن را به چیزى جز بهشت نفروشید.
إِنَّهُ لَیْسَ لِأَنْفُسِکُمْ ثَمَنٌ إِلَّا الْجَنَّةَ، فَلَا تَبِیعُوهَا إِلَّا بِهَا.
نهج البلاغه، حکمت 456
امام علی علیه السلام فرمودند:
اظهار بى میلى به کسى که به تو علاقه مند است سبب کاستى بهره تو در دوستى اوست
و اظهار میل به کسى که به تو بى اعتناست سبب خوارى تو خواهد بود.
زُهْدُکَ فِی رَاغِبٍ فِیکَ نُقْصَانُ حَظٍّ، وَرَغْبَتُکَ فِی زَاهِدٍ فِیکَ ذُلُّ نَفْسٍ.
نهج البلاغه حکمت 451
بعدا نوشت:
قرار بود مخاطب این مطلب افرادی باشد که بارها اظهار همبستگی به غربی ها دارند، حتی اگر آنها قاتل عزیز ترین دانشمندانشان باشند.
امام علی علیه السلام فرمودند :
آگاه باشید که یکى از بلاها فقر و تنگدستى است و بدتر از آن بیمارى جسم است و از آن بدتر بیمارى قلب (فساد اخلاق و انحراف عقیدتى) مى باشد و بهتر از صحت بدن، تقواى قلب است.
ألَا وَ إِنَّ مِنَ الْبَلَاءِ الْفَاقَةَ، وَ أَشَدُّ مِنَ الْفَاقَةِ مَرَضُ الْبَدَنِ، وَ أَشَدُّ مِنْ مَرَضِ الْبَدَنِ مَرَضُ الْقَلْبِ وَأَفْضَلُ مِنْ صِحَّةِ الْبَدَنِ تَقْوَى الْقَلْبِ.
(نهج البلاغه، حکمت 388)
امام علی علیه السلام فرمودند:
انسان باایمان ساعات شبانه روز خود را به سه بخش تقسیم مى کند:
قسمتى را صرف مناجات با پروردگارش مى کند
و قسمت دیگرى را براى ترمیم معاش و کسب و کار زندگى قرار مى دهد
و قسمت سوم را براى بهره گیرى از لذات حلال و دلپسند مى گذارد
و سزاوار نیست که انسان عاقل حرکتش جز در سه چیز باشد: مرمت معاش، گامى در راه معاد و لذت در غیر حرام.
لِلْمُؤْمِنِ ثَلَاثُ سَاعَاتٍ: فَسَاعَةٌ یُنَاجِی فِیهَا رَبَّهُ، وَسَاعَةٌ یَرُمُّ مَعَاشَهُ، وَسَاعَةٌ یُخَلِّی بَیْنَ نَفْسِهِ وَ بَیْنَ لَذَّتِها فِیَما یَحِلُّ وَ یَجْمُلُ. وَلَیْسَ لِلْعَاقِلِ أَنْ یَکُونَ شَاخِصاً إِلَّا فِی ثَلَاثٍ: مَرَمَّةٍ لِمَعَاشٍ، أَوْ خُطْوَةٍ فِی مَعَادٍ، أَوْ لَذَّةٍ فِی غَیْرِ مُحَرَّمٍ.
نهج البلاغه، حکمت 390
امام صادق علیه السلام فرمودند:
چقدر براى مؤمن زشت است که علاقه به چیزى پیدا کند که باعث ذلت او گردد.
عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام، قَالَ: «مَا أَقْبَحَ بِالْمُؤْمِنِ أَنْ تَکُونَ لَهُ رَغْبَةٌ تُذِلُّهُ».
(الکافی چاپ دارالحدیث) ؛ ج3 ؛ ص778
امام علی علیه صلوات الله فرمود:
دنیا دو روز است: روزى به سود توست و روزى به زیان تو. در آن روز که به سود توست مست و مغرور مباش و آن روز که به زیان توست صابر و شکیبا باش.
الدَّهْرُ یَوْمَانِ: یَوْمٌ لَکَ، وَیَوْمٌ عَلَیْکَ؛ فَإِذَا کَانَ لَکَ فَلَا تَبْطَرْ، وَإِذَا کَانَ عَلَیْکَ فَاصْبِرْ!
نهج البلاغه، حکمت 396
امام حسن عسکری علیه السلام می فرمایند:
پارساترین مردم کسى است که در موارد شبهه توقف کند (و آنجا که حق روشن نیست دست به اقدام نزند)
عابدترین مردم کسى است که ترک واجب نکند،
زاهدترین مردم کسى است که از حرام بگذرد،
کوشاترین مردم کسى است که گناه را وانهد. (تحف العقول ترجمه جنتی ص 785)
وَ قَالَ علیه السلام: أَوْرَعُ النَّاسِ مَنْ وَقَفَ عِنْدَ الشُّبْهَةِ أَعْبَدُ النَّاسِ مَنْ أَقَامَ عَلَى الْفَرَائِضِ أَزْهَدُ النَّاسِ مَنْ تَرَکَ الْحَرَامَ أَشَدُّ النَّاسِ اجْتِهَاداً مَنْ تَرَکَ الذُّنُوبَ.
سردار شهید طهرانی مقدم:
فقط انسانهای ضعیف به اندازه امکاناتشان کار میکنند.
نقل است که شیخ بهایی گفته است:
«غَلَبتُ کُلَّ ذِی فُنونٍ وَغَلَبنِى ذو فَنّ واحِدٍ»
بر تمام دانشمندانى که مثل من در علوم مختلفى کار کرده بودند غلبه کردم اما دانشمندى که تنها در یک علم فعالیت داشت بر من غلبه نمود.
پیام امام، ج 15 ص 286
مطلبی در باره تاثیر پراکنده کاری در عدم موفقیت از امیرمومنان علی بن ابی طالب علیه السلام منتشر شد (اینجا). در تکمیل آن مطلب، حدیثی از امام صادق علیه السلام نقل می گردد که از زاویه ای دیگر، به تخصص گرایی تاکید می کنند؛ آن حضرت خطاب به فضیل بن یسار از یارانش می فرمایند:
«یَا فُضَیْلَ بْنَ یَسَارٍ، إِنَّهُ مَنْ کَانَ هَمُّهُ هَمّاً وَاحِداً، کَفَاهُ اللَّهُ هَمَّهُ».
ای فضیل؛ کسى که یک هدف داشته باشد خداوند او را براى رسیدن به هدفش کمک مى کند.
کافی چاپ دار الحدیث، ج3 ص 621