جوان و خود شناسی

دوران جوانی و نوجوانی زمانی است که استعدادها شروع به شکوفایی و رشد نموده و علایق و گرایشات فرد بارور و ظاهر می‏گردند و جوان راه آینده‌ی خویش را آغاز می‏کند آینده‏ای که به سوی کمال و سعادت یا به سوی بدبختی و بیچارگی و کسی در این وادی موفق است که به سوی کمال و سعادت دست یابد. دست‏یابی به موفقیت بدون شناخت از مسیر و عوامل انحرافی میسر نخواهد بود و جوان که در این وادی گام می‏نهد اگر از استعدادهای خود مطلع نباشد، اگر توانایی‏های خود را نشناسد به نکات ضعف و قوت خود آگاه نباشد و اگر علایق گرایشات و تمایلات ذاتی و درونی خود را به صورت دقیق مورد بررسی قرار ندهد، به طور حتم در این مسیر شکست خواهد خود؛ چرا که همانند راننده‏ای است که سوار ماشینی شده است و می‏خواهد ماشین را به شهری بسیار دور ببرد ولی نه از امکانات ماشین مطلع است، نه از سرعت ماشین، نه از کیفیت لاستیک‏های ماشین، نه از محتویات صندوق عقب و جعبه ابزار و نه... بی شک این راننده به مقصود نخواهد رسید و اگر به مقصد برسد یک اتفاق و تصادفی خواهد بود از هزاران اتفاق در روی کره‏ی زمین. به همین ترتیب جوانی که خود را نشناسد و از توانایی‏هایش آگاه نباشد در مسیر زندگی با شکست مواجه خواهد بود شکستی که پیامد آن از دست رفتن بزرگترین سرمایه‌ی زندگی یعنی عمر می‏باشد. لذا بر هر فردی لازم است که خود را بشناسد تا بتواند در زندگی موفق شود.

ادامه این مطالب را که در اردیبهشت سال 1383 (سال آخر دوره کارشناسی) نوشته شده است به صورت پی دی اف دانلود کنید.